Ο Ινιέστα πρέπει να είναι περήφανος για τον Πέδρι

Δεν υποστηρίζω καμία ομάδα στην Ισπανία αλλά αν σου αρέσει το ποδόσφαιρο πρέπει να σου αρέσει αυτό που κάνει η Μπαρτσελόνα φέτος.

Έχοντας παίξει αρκετό FIFA στην ζωή μου, πάντα είχα την αίσθηση ότι ο μόνος παίκτης που τον βλέπεις στην πραγματικότητα και είναι ίδιος σε όλα και στο βίντεοπαιχνίδι ήταν ο Αντρές Ινιέστα.

Το τρέξιμο με την μπάλα, οι πάσες, η απλότητα, ο ρυθμός, η φάτσα, το ύψος, όλα…

Πιθανότατα μέλος της καλύτερης μεσαίας γραμμής στην ιστορία του ποδοσφαίρου αλλά αυτό είναι debate για άλλη φορά και ο κάθε ένας μπορεί να έχει την άποψή του.

Δεν ξέρω αν είναι το καλύτερο οκτάρι στην ιστορία του Παγκοσμίου ποδοσφαίρου ο Ινιέστα αλλά σίγουρα είναι πολύ κοντά στο να μπορεί να είναι στην συζήτηση για αυτό τον τίτλο.

Δεν ξέρω επίσης αν ο Πέδρι θα μπορέσει να φτάσει κοντά στο επίπεδο του Ινιέστα γιατί δεν έχει δίπλα του και τις τεράστιες προσωπικότητες που είχε ο Ινιέστα (Τσάβι, Μπουσκέτς) στην μεσαία γραμμή. Δεν συζητάω για τις υπόλοιπες γραμμές. Αυτά δεν θα μπορέσει να τα βρει ξανά όλα μαζί η Μπαρτσελόνα και αν τα βρει πιθανότατα δεν θα είμαστε στην ζωή να το δούμε και οι αντίπαλοί της θα πρέπει να βάλουν ξανά τα κλάματα.

Εκείνη η τριάδα δεν ήταν μόνο προσωπικότητες, ηγέτες, παιχταράδες, είχε και ο ένας στον άλλον τυφλή εμπιστοσύνη. Μπορεί ο Τσάβι να χωνόταν ανάμεσα στις γραμμές, στην πιο μικρή διαθέσιμη τρύπα που υπήρχε για να υποδεχτεί την μπάλα. Πήγαινε εκεί γιατί ήξερε ότι ο Ινιέστα θα περνούσε την πάσα και φυσικά και το ανάποδο.

Ο προπονητής της Τζιρόνα χαρακτήρισε τον Πέδρι ως το καλύτερο οκτάρι στον κόσμο φέτος και αρχίζω να σκέφτομαι ότι πιθανότατα έχει δίκιο.

Είναι εξωφρενικά καλός την φετινή σεζόν και – μακάρι να έχει υγεία το παιδί κάτι που του έχει λείψει τα προηγούμενα χρόνια – φανταστείτε ότι δεν έχει σταθερούς παρτενέρ στην μεσαία γραμμή. Πρώτα ο Μπερνάλ, μετά ο Κασαδό, μετά ο Κρίστενσεν, μετά ο Ντε Γιόνγκ και μπροστά του ο Όλμο, πάει ο Όλμο, επέστρεψε ο Όλμο, ξαναπάει ο Όλμο. Λίγο ο Γκάβι, λίγο ο Φερμίν, ξανά ο Όλμο, πάλι έξω ο Όλμο.

Δεν είναι εύκολο να διατηρήσεις τα υψηλά στάνταρ απόδοσης, αν δεν έχεις και εμπιστοσύνη στους δίπλα σου κι όμως ο Πέδρι τα έχει καταφέρει και είναι πραγματικά χάρμα οφθαλμών. Είναι αυτός που κάνει την Μπαρτσελόνα να δουλεύει. Αυτός που δίνει ηρεμία, που τρέχει το ματς, που παίζει την πάσα με ρίσκο, που αποφασίζει ποιος θα εμπλακεί στην επίθεση.

Είναι πραγματικά το κάτι άλλο την φετινή σεζόν και σίγουρα ο Ινιέστα θα παρακολουθεί από μια γωνία και θα είναι περήφανος για αυτά που βλέπει από τον 22χρονο Πέδρι, ναι είναι 22 ακόμα.

Μετά από άλλη μια τεσσάρα με την Τζιρονα ο Πέδρι ρωτήθηκε αν σκέφτεται την Χρυσή Μπάλα και η απάντησή του ήταν ότι προτιμά να κατακτήσει το τρεμπλ. Το ξέραμε αλλά, δεν το αναφέραμε νωρίτερα είναι και το ίδιο ταπεινός με τον Ινιέστα ο οποίος θα έπρεπε επίσης να έχει πάρει μια Χρυσή Μπάλα το 2010 όταν κατέκτησε το Παγκόσμιο κύπελλο η Ισπανία με δικό του γκολ αλλά ξέχασα, τότε δεν μετρούσε ποιος κατακτά το Μουντιάλ, αυτό χρησιμοποιείται ανάλογα με το πότε βολεύει.

Πιθανότατα ο Πέδρι δεν θα κατακτήσει ποτέ την Χρυσή μπάλα αλλά ποιος ενδιαφέρεται όταν κατακτά το τρεμπλ. Πιθανότατα κανείς.

Να και κάποια νούμερα για την σεζόν του.