Τι είναι η θανατοπραξία στην οποία υποβλήθηκε η σορός του Πάπα Φραγκίσκου

Η σορός του Πάπα Φραγκίσκου υποβλήθηκε στη διαδικασία της θανατοπραξίας εν όψει του λαϊκού προσκυνήματος στην Βασιλική του Αγίου Πέτρου. Γεγονός που δημιούργησε ενδιαφέρον για αυτή την τεχνική που δεν είναι ευρέως γνωστή.

Ο εκλιπών Ποντίφικας έχει υποβληθεί στην τεχνική συντήρησης της θανατοπραξίας για να επιτρέψει το λαϊκό προσκύνημα χωρίς να χρειαστούν πιο επεμβατικές μέθοδοι. Το σώμα του εκτίθεται σε ένα απλό φέρετρο από ψευδάργυρο μέσα σε ένα ξύλινο φέρετρο, το οποίο θα παραμείνει ανοιχτό κατά τη διάρκεια της οστεοφορίας.

Ο ίδιος, πριν τον θάνατό του παρήγγειλε να μην εκτεθεί το σώμα του σε καταπέλτη, ούτε μέσα στο συνηθισμένο τριπλό φέρετρο – ένα από κυπαρίσσι, ένα από μόλυβδο και ένα από δρυ.

Η μέθοδος της θανατοπραξίας

Η θανατοπραξία δεν είναι ταρίχευση αλλά μια τεχνική συντήρησης σώματος που χρησιμοποιείται κυρίως για τη δημόσια έκθεση σορών. Η πρακτική αυτή, που ρυθμίζεται στην Ιταλία με νόμο του 2022, θεωρείται σύγχρονη εξέλιξη της ταρίχευσης και διακρίνεται από τη χρήση λιγότερο επεμβατικών ουσιών που σέβονται περισσότερο το ανθρώπινο σώμα.

Πρόκειται για μια επεξεργασία υγιεινής-συντήρησης που επιβραδύνει τις διαδικασίες αποσύνθεσης, επιτρέποντας τη διατήρηση της φυσικής εμφάνισης του νεκρού για αρκετές ημέρες. Η διαδικασία περιλαμβάνει την έγχυση συντηρητικών υγρών στο αρτηριακό σύστημα, την πλήρη απολύμανση του σώματος, το διορθωτικό μακιγιάζ και τη διευθέτηση των χεριών και του προσώπου ώστε να εξασφαλίζεται μια γαλήνια και συγκροτημένη εμφάνιση.

Μια μακραίωνη παράδοση στην παπική ιστορία

Για αιώνες, οι πάπες της Καθολικής Εκκλησίας υποβάλλονται σε συντηρητική θεραπεία, τόσο για πνευματικούς λόγους όσο και για πρακτικές ανάγκες που σχετίζονται με τη δημόσια λατρεία και τη διάρκεια των νεκρικών τελετών.

Στο παρελθόν χρησιμοποιούνταν η ταρίχευση, μια πιο επεμβατική τεχνική που περιλαμβάνει την αφαίρεση των εσωτερικών οργάνων και τη χρήση ουσιών όπως η φορμόλη και το οινόπνευμα. Με την πάροδο του χρόνου, ωστόσο, δόθηκε μεγαλύτερη προσοχή στην αξιοπρέπεια του ανθρώπινου σώματος, γεγονός που ώθησε την Εκκλησία να υιοθετήσει πιο διακριτικές και σεβαστές μεθόδους, όπως η θανατοπραξία.