Κοιτώντας αφ΄ υψηλού

Σημειώθηκε πολλάκις στο παρελθόν, τόσο που έγινε το χαρακτηριστικό της σεζόν. Ο Ολυμπιακός είχε φέτος το πιο πλούσιο, σε ποσότητα και ποιότητα, ρόστερ στην ιστορία του. Χωρίς αυτό δεν θα ήταν πρώτος – απλώς δεν θα γινόταν. Όταν τα κατάφερε πριν δύο χρόνια, πάλι 24-10, πέρασε μια χρονιά νηνεμίας, ένας τραυματισμός του Βεζένκοφ για δύο εβδομάδες, τελεία, όλοι οι άλλοι σε ευθεία γραμμή. Φέτος ήταν αλλιώς. Ο Φαλ στο 60% βαριά το πρώτο τρίμηνο, ο Μιλουτίνοφ εκτός στην εκκίνηση, ο Ράιτ νοκ άουτ για 4 μήνες, ο Γουόκαπ κοντά ένα τρίμηνο, χώρια οι θλάσεις και τα μικροπροβλήματα. Στο τέλος συσσωρεύτηκαν, μία χωρίς κοντούς, την άλλη χωρίς ψηλούς, στο τέλος χωρίς και τους δύο. Ένα «συμβατικό» ρόστερ, τύπου ’21 ή ’22 θα ένιωθε τη διαφορά διαφορετικά, θα κόστιζε νωρίτερα σε ήττες, θα έπαιζε το πλεονέκτημα στη ζαριά μαζί με τους υπόλοιπους. Το φετινό καθάρισε το πλεονέκτημα ένα μήνα πριν.

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας, απολαυστικός στην κουβέντα μας παρέα με την Δώρα Παντέλη στους Playmakers, αισιοδοξεί πως οι γρατζουνιές της κανονικής περιόδου θα είναι τα κοσμήματα των πλέι-οφ, περιμένοντας την επιστροφή των τραυματιών ως το τζάμπολ της 22^ης ή 23^ης Απρίλη. Τι περίεργο κι αυτό, ο πρώτος να μαθαίνει τελευταίος τον αντίπαλο του. Ειλικρινής ως συνήθως, παραδέχτηκε πως δεν υπάρχει τίποτα άλλο που θα ορίσει την επιτυχία και την αποτυχία του φετινού Ολυμπιακού από την κατάκτηση του τροπαίου. Και πως το δικό του, παινεμένο μπάσκετ, θα χρειαστεί ένα στέμμα για να φτάσει στην απόλυτη δικαίωση, όσο κι αν όσα έχει καταφέρει δεν είναι ακριβώς αμελητέα.

Η τελευταία στροφή είχε εκπλήξεις, όσο να πεις. Ο Μόουζες Ράιτ θαρρείς να τίναξε μονομιάς τη σκουριά από πάνω του, έπαιξε μαζεμένα λεπτά, έστησε dunk party, γέμισε τη ρακέτα και αποκατέστησε τη γεωμετρία, δίνοντας μαζί το εύκολο σκοράρισμα από το «5» που οι Φαλ-Μιλουτίνοφ δεν μπορούν να προσφέρουν. Ταυτόχρονα έδιωξε και κάμποση από την ανασφάλεια για την ετοιμότητα των δύο τραυματιών, κάτι σαν ασφαλιστική δικλείδα. Δεν είναι και λίγο.

Ο Εβάν Φουρνιέ επέστρεψε στις υψηλές πτήσεις με μια πλήρη, χωρίς υπερβολές και με μόνο ψεγάδι τις χαμένες βολές εμφάνιση. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς… πανεπιστήμονας του μπάσκετ για να τονίσει πόσο σημαντικό είναι για τους ερυθρόλευκους να έχουν τον σούπερ σταρ τους έτοιμο αυτή την εποχή. Ο Γάλλος κινούνταν άνετα, συνδύασε ένστικτο και μεθοδικότητα και ετοιμάζεται για την πρώτη post season της καριέρας του στην Ευρώπη. Η τελευταία φορά που έπαιξε μπάσκετ στα πλέι-οφ ήταν το 2021, 5 ματς με τη Βοστόνη.

Ο Γουίλιαμς-Γκος είχε στατιστική Τόμας Γουόκαπ, λες και έπρεπε σε ένα ματς να καθρεφτιστεί η πνευματική του διαδρομή στη φετινή σεζόν. Πιθανότατα δεν υπάρχει άλλος που να εξελίχθηκε σε τέτοιο βαθμό από τον Αμερικανό, ο οποίος ξεκίνησε τη σεζόν μπερδεμένος και νευρικός και την τελείωσε με ηρεμία ζεν μάστερ, 2 πόντοι, 13 ασίστ, 1 λάθος, τρία σουτ όλα κι όλα. Η μετάλλαξη από έναν καθαρό scoring guard σε floor general ήταν από τις πιο όμορφες ιστορίες της φετινής διαδρομής.

Στα αρνητικά, η αδήριτη ανάγκη επιστροφής τουλάχιστον ενός από τους δύο έτερους πόιντ γκαρντ που βρίσκονται στα πιτς (Γουόκαπ, Βιλντόσα). Ο Σέιμπεν Λι δεν είναι point guard, όχι τουλάχιστον αυτός που είναι σε θέση να παίξει το μπάσκετ του Γιώργου Μπαρτζώκα και μάλιστα σε αυτό το επίπεδο. Ο νεοφερμένος γκαρντ μοιάζει ψάρι έξω από το νερό προσπαθώντας να διαβάσει το ματς, να βάλει τα κομμάτια στη θέση τους, να αισθανθεί το ρυθμό, να εντοπίσει το αδύνατο σημείο, να ζεστάνει το παγωμένο χέρι και να ταΐσει το καυτό. Αυτές είναι ποιότητες που μόνο ένας μπαρουτοκαπνισμένος pass first πόιντ γκαρντ μπορεί να υπηρετήσει – και ο λόγος που ο Μπαρτζώκας λατρεύει τον Γουόκαπ. Ίσως είναι βιαστικό και άδικο για έναν παίκτη που προσγειώθηκε στο Φάληρο Μάρτη μήνα, όμως μοιάζει δεδομένο πως στο φάρ ουέστ των πλέι-οφ ο Λι δεν θα επιβιώσει. Με τον Λαρεντζάκη να φαίνεται εκτός κάδρου και τον Ντόρσεϊ να είναι η ακίνδυνη αλλαγή, ο Γκος θα χρειαστεί ενισχύσεις.

Προς το παρόν ο Ολυμπιακός κοιτά αφ΄ υψηλού τους υπόλοιπους και ελπίζει πως φέτος έχει στο σακούλι του τα ματζούνια που θα ακυρώσουν κάθε πιθανή κατάρα, ακόμα και αυτή της πρώτιάς. Όποιος και να έρθει, ξέρει ότι θα είναι φαβορί – άλλωστε όλοι στο Φάληρο ξέρουν πως φέτος δεν επιτρέπεται να φοράνε άλλη φορεσιά.