Γεώργιος Κορρές: Έφυγε από τη ζωή ο διακεκριμένος αρχαιολόγος και πανεπιστημιακός δάσκαλος

Απεβίωσε σε ηλικία 85 ετών ο Γεώργιος Κορρές, ένας από τους πιο σημαντικούς Έλληνες αρχαιολόγους και ομότιμος καθηγητής Προϊστορικής Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. ​

Γεννημένος το 1940 με καταγωγή από τη Νάξο, ήταν γιος του Στυλιανού Κορρέ, καθηγητή Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας και πρώην πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ολοκλήρωσε την υποχρεωτική του εκπαίδευση στο Πειραματικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Αθηνών και στη συνέχεια φοίτησε στο Τμήμα Ιστορίας-Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του ίδιου πανεπιστημίου από το 1958 έως το 1963. Μετά, μέχρι το 1965, πραγματοποίησε σπουδές Προϊστορικής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Βόννης με υποτροφία της Γερμανικής Υπηρεσίας Ακαδημαϊκών Ανταλλαγών. ​

Στη συνέχεια, ακολούθησε ακαδημαϊκή σταδιοδρομία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου υπηρέτησε ως βοηθός και επιμελητής (1966-1973), μόνιμος επίκουρος καθηγητής (1973-1982) και τακτικός καθηγητής Προϊστορικής Αρχαιολογίας (1982-2007).

Ήταν αντεπιστέλλον μέλος του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου και της Ακαδημίας του Γκέτεμποργκ, καθώς και τακτικό μέλος της Ακαδημίας Λάιμπνιτς του Βερολίνου. ​

Ο Κορρές αφιέρωσε μεγάλο μέρος της καριέρας του στην αρχαιολογική έρευνα στη Μεσσηνία, ιδιαίτερα στην Πύλο, όπου ηγήθηκε ανασκαφών από το 1973. Διενήργησε επίσης ανασκαφές σε περιοχές όπως η Κουκκουνάρα, τα Καμίνια Κρεμμυδίων, η Τραγάνα, η Περιστεριά, η Βοϊδοκοιλιά, ο Άγιος Ιωάννης Παπουλίων, το Ρούτση και τα Βολιμίδια της Χώρας Μεσσηνίας. ​

Η συμβολή του Γεωργίου Κορρέ στην αρχαιολογική έρευνα της νοτιοδυτικής Πελοποννήσου υπήρξε καθοριστική, φωτίζοντας πτυχές της προϊστορικής και μυκηναϊκής περιόδου και αναδεικνύοντας την πολιτιστική σημασία της περιοχής.

Για την προσφορά του, τιμήθηκε με τα μετάλλια Ερρίκου Σλήμαν των Μουσείων Ankershagen και Neubukow, το μετάλλιο Winckelmann 50ετίας του ιδρύματος “Winckelmann-Gesellschaft” στο Στένταλ (1990), καθώς και με το παράσημο Αξίας της κυβέρνησης της Δυτικής Γερμανίας (1992). Επιπλέον, έλαβε διακρίσεις από διάφορους φορείς για την ανασκαφή και ανάδειξη των αρχαιοτήτων της Μεσσηνίας και της Τριφυλίας. ​

Το σημαντικό του έργο περιλάμβανε πρωτότυπες έρευνες και πολλά άρθρα σε ελληνικά και διεθνή επιστημονικά περιοδικά, ενώ είχε δημοσιεύσει αρκετά βιβλία και συμμετάσχει σε συλλογικά έργα και διεθνή συνέδρια.